Rehabilitacja neurologiczna

Rehabilitacja neurologiczna prowadzona według uznanych w świecie koncepcji fizjoterapeutycznych to niezbędny element w powrocie do sprawności we wszelkich schorzeniach neurologicznych. Dobrze prowadzona terapia i edukacja rodziny znacząco zwiększa szansę osób dotkniętych udarem mózgu, urazem rdzenia kręgowego czy po urazie czaszkowo- mózgowym. Fizjoterapia jest też jednym z kluczowych czynników wpływających na dłuższe utrzymanie sprawności i komfortu życia także przy chorobach autoimmunologicznych, takich jak stwardnienie rozsiane, zespól Guillain-Barre, stwardnienie zanikowe boczne, choroba Parkinsona czy Alzheimera.

Największym problemem pacjentów neurologicznych jest fakt nagłych, ciężkich zaburzeń funkcjonalnych, które często są przyczyną całkowitego uzależnienia od rodziny czy opiekunów. W przypadku pacjentów po udarze, wypadku lub po prostu walczących z ciężką chorobą konieczna jest rehabilitacja. Jej podstawowym celem jest przywrócenie lub pomoc w osiągnięciu maksymalnie najlepszej sprawności, która pozwoli choremu na samodzielne funkcjonowanie. Umożliwi mu powrót do pracy czy do przynajmniej części obowiązków wykonywanych przed chorobą. Nowoczesna rehabilitacja neurologiczna stosowana jest w moim gabinecie w Bydgoszczy, gdzie dokładna obserwacja pacjenta daje mi możliwość zaplanowania optymalnego leczenia.

PNF

PNF, czyli torowanie nerwowo- mięśniowe jest koncepcją w której głównym celem jest praca nad funkcjami, których pacjent najbardziej potrzebuje. Siła mięśniowa, zakres ruchu- to, co jest ważne w tradycyjnym postępowaniu terapeutycznym, według koncepcji PNF jest tylko środkiem do uzyskania głównego celu jakim jest wspomniana FUNKCJA. PNF zaleca patrzenie na pacjenta globalnie. Ścisła współpraca, rozumienie problemów w czynnościach dnia codziennego, a następnie metodyczna praca nad tymi funkcjami. Główną cechą tej koncepcji jest wykorzystywanie silnych i zdrowych regionów ciała, w celu przeniesienia napięcia na chore, często całkowicie niedowładne części ciała.

Koncepcja Bobath

Założenia metody opracowane zostały przez małżeństwo Karela i Bertę Bobath, którzy pierwotnie stworzyli metodykę leczenia do pracy z dziećmi z porażeniem mózgowym. Dopiero po kilku latach ciągłego doskonalenia i rozwoju metody zauważono, że po pewnych modyfikacjach skutecznie sprawdza się w terapii dorosłych pacjentów neurologicznych z zaburzeniami ruchu i zaburzonym napięciem mięśniowym. Szczególny nacisk położony jest na normalizację napięcia mięśniowego, które w głównej mierze odpowiada za prawidłową postawę oraz funkcjonowanie pacjenta. Kluczowe aspekty w praktyce klinicznej, jakie zakłada koncepcja Bobath, to badanie przyczyn niesprawności, analiza ruchu pacjenta; – integracja ruchu i kontroli posturalnej nakierowanej na zadanie; – strategie postępowania i leczenia; – mierzenie rezultatów terapii. Głównym założeniem tej koncepcji jest przywrócenie pacjentowi optymalnej funkcji. W terapii brane są pod uwagę oczekiwania oraz potrzeby pacjentów. Terapeuci pracujący według koncepcji Bobath, aby osiągnąć cel, oceniają pacjenta pod kątem odzyskania sprawności ruchowej.